Absolwentka krakowskiej ASP na wydziałach Malarstwa i Grafiki. Ma w dorobku kilkadziesiąt książek zilustrowanych dla najmłodszego czytelnika, część z nich ma również wydania niemieckie, włoskie, słowackie i chińskie.  Otrzymała nagrody Książka Roku IBBY i Bestseller Empiku. Seria Pan Kuleczka, którą zilustrowała jest w pierwszej trójce Złotej Listy Cała Polska Czyta Dzieciom.

Prezes Fundacji Wisławy Szymborskiej, pracuje jako adiunkt w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie prowadzi zajęcia z teorii literatury, teorii przekładu i creative writing. Autor i tłumacz kilkudziesięciu książek dla dzieci i dorosłych oraz felietonów o książkach i języku. W latach 1996-2012 był sekretarzem Wisławy Szymborskiej, od 2012 roku prowadzi jej Fundację.

(ur. 1984). Artysta wizualny zajmujący się głównie fotografią. Ukończył studia doktoranckie w Instytucie Twórczej Fotografii w Opavie. Obecnie asystent na Uniwersytecie Jana Długosza w Częstochowie. Interesuje go głównie tzw. „czysta fotografia” i jej możliwości zarówno narracyjne jak i emocjonalne. Jest częścią inicjatywy Albom.pl zajmującej się digitalizacją i pracą na archiwach fotograficznych. W 2019 roku Wydał książkę „Wyjedź Zostań”. Jego prace prezentowane były na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. W wolnym czasie „dokądś” jedzie lub jest „gdzieś”, skąd wraca na beskidzką grań.

rafalsiderski.com; ig: rafal.siderski

Historyczka sztuki, niezależna kuratorka i krytyczka. Kuratorka Pawilonu Polskiego na 60. Międzynarodowej Wystawie La Biennale di Venezia (wraz z projektem „Repeat After me II” Open Group – Yuriy Biley, Pavlo Kovach i Anton Varga).

W swojej praktyce wykorzystuje archiwa i najnowsze wydarzenia z historii sztuki, które mają wpływ na kulturę i ruchy społeczne. Zajmuje się badaniem historii wystawiennictwa w Polsce oraz problematyki zawodu kuratora.

Swoje wystawy realizowała m.in. w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki. BWA Zielona Góra, MOS Gorzów, Muzeum Narodowe w Szczecinie.  W 2020 roku kuratorowała 10. Festiwal Sztuk Efemerycznych Konteksty w Sokołowsku oraz 9. Triennale Młodych w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. W 2022 razem z Yuriyem Bileyem zrealizowała wystawę „Towarzystwo Zniechęcenia” w Domu Spotkań z Historią w Warszawie. Regularnie publikuje w prasie artystycznej i opiniotwórczej (Dwutygodnik, Vogue Polska, Polityka, miejmiejsce, Wysokie Obcasy, Camera Austria, Follow.art).

Wspólnie z Julią Wielgus wydała książki „D.O.M. Polski” (z galerią Raster i BWA Zielona Góra) oraz W ramach wystawy — rozmowy z kuratorami, która została uznana przez portal culture.pl za jedną z dziesięciu najważniejszych książek o sztuce w Polsce w 2015 roku.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Członkini Zarządu Sekcji Polskiej AICA (International Association of Art Critics).

Urodziła się w 1979 roku w Pile. Poetka, eseistka, redaktorka. Wydała tomy poetyckie: „Somnambóle fantomowe” (2003), „Zagniazdowniki/Gniazdowniki” (2007, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia), „Wylinki” (2010), „intima thule”(2015, nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius), „Waruj”(poemiks wraz z Joanną Łańcucką, 2019; nominacja do Silesiusa i Nagrody Szymborskiej), „Hista & her sista”(2021, nominacja do Silesiusa) oraz „trule”(2023), a także dwie książki eseistyczne: „Stratygrafie” (2010, nagroda Warszawska Premiera Literacka) i „Powlekać rosnące” (2013). Pisze również dla dzieci – jest autorką zbioru wierszy „Piraci dobrej roboty”(2017) oraz bajek kamishibai („Szkoła Czi-Tam”, 2015; „Niewidka i Zobaczysko”z J. Łańcucką, 2023) i w formie multimedialnej („Hurra, cyrk!”). W 2023 roku została laureatką Silesiusa za całokształt pracy twórczej. Współredaktorka książek: „Solistki. Antologia poezji kobiet (1989–2009)”(2009) oraz „Warkoczami. Antologia nowej poezji”(2016). Członkini stowarzyszenia Wspólny Pokój. Mieszka w Warszawie.

Ur. 1974, poeta, prozaik, promotor, publicysta, wśród wielu innych autor kilku książek, które, jak sam mówi, napisał przez facebooka, m.in. „Kwestionariusz putinowski i inne medytacje w czasach postprawdy” (2018), , „Palimpsest powstanie” (2019), „1939. Apokalipsa. Początek”(2020), „Korniki gniewu” (2021). W tym roku wyjdzie jego kolejna ksiażka, której zrębem były posty publikowane w mediach społecznościowych pod tytułem „Bany”. Kolejne w planach.  Współtworzy kilka projektów sieciowych i społecznych m.in. Stowarzyszenie Żywych Poetów (realnie), „Laboratorium Empatii” (facebook), „Wartak.pl – ludzie, miejsca, historie” (Youtube). Pracuje w hurtowni urządzeń niskoprądowych we Wrocławiu.

Reporterka, redaktorka naczelna „Pisma. Magazynu Opinii”. Absolwentka i wykładowczyni Polskiej Szkoły Reportażu. Laureatka Grand Press 2017 w kategorii wywiad. Nominowana do Nagrody im. Teresy Torańskiej i Mediatorów 2016. Autorka książki „Pani Stefa” (Czarne, 2015), za którą otrzymała Nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy 2016 oraz Poznańską Nagrodę Literacką – Stypendium im. Stanisława Barańczaka 2016 dla młodego twórcy, nominowano ją także do Nagrody Gryfia i Nagrody Conrada. Współautorka (z Marcinem Dziedzicem) książki „Teraz ’43. Losy” (Wielka Litera, 2018) i „Dom w butelce” (z Agnieszką Jucewicz, Agora 2021). W 2018 roku ukazał się zbiór reportaży „Przecież ich nie zostawię”(wyd. Czarne), którego była współautorką i współredaktorką. W lutym 2019 ukazały się „Środki transportu” (Wyd. Literackie), jej poetycki debiut.

Absolwent PWSFTviT im. L. Schillera w Łodzi. Montażysta filmów fabularnych i dokumentalnych nagradzanych na festiwalach w Polsce i poza granicami naszego kraju. Zanim związał swoje życie zawodowe z filmem, studiował leśnictwo, kręcił teledyski zespołom polskiej sceny alternatywnej,
do tej pory gra w jednym z nich (Organizm). Wykładowca montażu filmowego w PWSFTviT w Łodzi. Członek Polskiego Stowarzyszenia Montażystów i Polskiej Akademii Filmowej.

Urodziła się w 1979 roku w Pile. Poetka, eseistka, redaktorka. Wydała tomy poetyckie: „Somnambóle fantomowe” (2003), „Zagniazdowniki/Gniazdowniki” (2007, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia), „Wylinki” (2010), „intima thule”(2015, nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius), „Waruj”(poemiks wraz z Joanną Łańcucką, 2019; nominacja do Silesiusa i Nagrody Szymborskiej), „Hista & her sista”(2021, nominacja do Silesiusa) oraz „trule”(2023), a także dwie książki eseistyczne: „Stratygrafie” (2010, nagroda Warszawska Premiera Literacka) i „Powlekać rosnące” (2013). Pisze również dla dzieci – jest autorką zbioru wierszy „Piraci dobrej roboty”(2017) oraz bajek kamishibai („Szkoła Czi-Tam”, 2015; „Niewidka i Zobaczysko” z J. Łańcucką, 2023) i w formie multimedialnej („Hurra, cyrk!”). W 2023 roku została laureatką Silesiusa za całokształt pracy twórczej. Współredaktorka książek: „Solistki. Antologia poezji kobiet (1989–2009)”(2009) oraz „Warkoczami. Antologia nowej poezji”(2016). Członkini stowarzyszenia Wspólny Pokój. Mieszka w Warszawie.

Urodzona w 1979 roku. Poetka, eseistka, tłumaczka. Autorka pięciu zbiorów wierszy, z których najnowszy to „Miasto z indu” (2022). Laureatka Nagrody Kościelskich (2013), Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2013), Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2019),  Nagrody Poetyckiej im. Kazimierza Hoffmana „Kos” (2023). Jej wiersze były tłumaczone na ponad dwadzieścia języków; za wiersz „Biuro podróży”/”Travel Agency” w przekładzie Antonii Lloyd Jones otrzymała Pushcart Prize (2024). Książkowe wybory jej wierszy ukazały się po włosku, niemiecku, szwedzku, portugalsku i angielsku; książka w angielskim przekładzie, „Tideline” (Zephyr Press 2022), była nominowana do Derek Walcott Poetry Prize i National Translation Award in Poetry (2023).

Dąbrowska tłumaczyła m.in. poezję Louise Glück („Dziki irys”, 2024; „Zimowe przepisy naszej wspólnoty”, 2022; „Ararat”, 2021), Nuali Ní Dhomhnaill („Cierń głogu”, 2021), W. C. Williamsa, Thoma Gunna, Charlesa Simica i Kim Moore. Mieszka w Warszawie.

Poetka, botaniczka, profesor SGGW.

Autorka 3 tomów poezji i zbioru esejów. Inicjatorka Festiwalu Znaczenia. Ostatnio napisała libretto do opery pt. „Szczur i Drzewo”, której premiera będzie miała podczas tegorocznej Warszawskiej Jesieni w Warszawskiej Operze Kameralnej. 

Ur. 1974, poeta, prozaik, promotor, publicysta, wśród wielu innych autor kilku książek, które, jak sam mówi, napisał przez facebooka, m.in. „Kwestionariusz putinowski i inne medytacje w czasach postprawdy” (2018), , „Palimpsest powstanie” (2019), „1939. Apokalipsa. Początek”(2020), „Korniki gniewu” (2021). W tym roku wyjdzie jego kolejna ksiażka, której zrębem były posty publikowane w mediach społecznościowych pod tytułem „Bany”. Kolejne w planach.  Współtworzy kilka projektów sieciowych i społecznych m.in. Stowarzyszenie Żywych Poetów (realnie), „Laboratorium Empatii” (facebook), „Wartak.pl – ludzie, miejsca, historie” (Youtube). Pracuje w hurtowni urządzeń niskoprądowych we Wrocławiu.

Ur. 1987, eseista, wicenaczelny magazynu „Dwutygodnik”.  Autor książek „Hanka. Opowieść o awansie” (Czarne, 2024), „Ostatni ludzie. Wymyślanie końca świata” (Czarne, 2021) oraz „Nieuchronny plagiat” (2017). Laureat Nagrody im. Adama Włodka, nominowany do Nagrody im. Stanisława Barańczaka i nagrody Grand Press. Od 2021 roku juror Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, a od 2024 roku Poznańskiej Nagrody Literackiej.  Weganin, amatorsko gra w hokeja, pochodzi z Żor. Z żoną, córką i dwoma kundlami mieszka w Krakowie.

Autorka książek i słuchowisk dla dzieci, redaktorka podcastów popularnonaukowych oraz o tematyce kulturalnej i prawniczej. Magistra Socjologii na Uniwersytecie Łódzkim, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego, Total Design Management w Warszawskiej Szkole Biznesu oraz Kształcenia głosu i mowy na Uniwersytecie SWPS.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2024. Laureatka wezwania reporterskiego organizowanego przez Audiotekę oraz Instytut Reportażu — przygotowuje serial reportażowy na temat zębów ludzkich „Wszystko się zazębia”. Kolekcjonuje zęby i czaszki zwierząt, które pokazuje podczas warsztatów, które prowadzi w całej Polsce, opowiadając o książce „Zęby, ciosy i siekacze”.

Urodzona w 1979 roku. Poetka, eseistka, tłumaczka. Autorka pięciu zbiorów wierszy, z których najnowszy to „Miasto z indu” (2022). Laureatka Nagrody Kościelskich (2013), Nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2013), Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2019),  Nagrody Poetyckiej im. Kazimierza Hoffmana „Kos” (2023). Jej wiersze były tłumaczone na ponad dwadzieścia języków; za wiersz „Biuro podróży”/”Travel Agency” w przekładzie Antonii Lloyd Jones otrzymała Pushcart Prize (2024). Książkowe wybory jej wierszy ukazały się po włosku, niemiecku, szwedzku, portugalsku i angielsku; książka w angielskim przekładzie, „Tideline” (Zephyr Press 2022), była nominowana do Derek Walcott Poetry Prize i National Translation Award in Poetry (2023).

Dąbrowska tłumaczyła m.in. poezję Louise Glück („Dziki irys”, 2024; „Zimowe przepisy naszej wspólnoty”, 2022; „Ararat”, 2021), Nuali Ní Dhomhnaill („Cierń głogu”, 2021), W. C. Williamsa, Thoma Gunna, Charlesa Simica i Kim Moore. Mieszka w Warszawie.

Pisarka, redaktorka, kuratorka wydarzeń literackich. Autorka książek poetyckich, powieści oraz tekstów scenicznych. Debiutowała książką poetycką w 2000 roku, w 2012 wydała tom „same same” nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii książka roku. W 2015 ukazała się książka „nice”, za którą otrzymała w 2016 roku Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius i Nagrodę Literacką Gdynia. W 2017 roku napisała poemat sceniczny „Elementarz” wystawiony na scenie Teatru Narodowego w Warszawie w reżyserii Piotra Cieplaka. W 2019 roku zadebiutowała jako prozaiczka powieścią „Zdrój” nominowaną do Nagrody Literackiej Gdynia i do Nagrody Conrada. W 2021 nakładem Wydawnictwa Jot ukazała się książka poetycka pod tytułem „allel”. Jej kolejna powieść ukazała się w 2023 roku nakładem Wydawnictwa WAB pod tytułem „Reneta” i w 2024 roku została nominowana do Nagrody Literackiej Nike i Nagrody im. Witolda Gombrowicza.

Pracuje jako redaktorka miesięcznika „Dialog”, jest jurorką Nagrody Literackiej Gdynia. Od 2023 prowadzi podcast Dwutygodnika – magazynu o kulturze.

Redaktorka naczelna i redaktorka działu literackiego internetowego magazynu o kulturze „Dwutygodnik”, krytyczka literacka, literaturoznawczyni, doktorka filozofii. Autorka książki „Powrót do świata. Dzieje uwagi w filozofii i literaturze XX wieku” (2013). Jurorka Nagrody im. Witolda Gombrowicza oraz Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego.

Etnobiolog i ekolog, autor ksiązek o dzikiej kuchni i dzikich ogrodach, popularyzator naturalnego stylu życia. Na co dzień tworzy wój Dziki Ogród w Pietruszej Woli na Pogórzu Dynowskim i pracuje jako wykładowca w Instytucie Biologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Produkuje (na niewielką skalę) mieszanki do zakładania łąk kwietnych i prowadzi warsztaty dzikiej kuchni.

Z wykształcenia historyczka sztuki – na co dzień tworzy wiersze, książki artystyczne, tkaniny, obiekty i zdjęcia, prowadzi warsztaty i wędruje. Pracuje w Muzeum Narodowym w Krakowie. Jest autorką „Raportu wojennego” (2017), „dla moich dziewczyn” (2021) i tomu „Księżyc Grzybiarek” (2023), jej wiersze znalazły się m. in w antologiach: „Biji Rojava!” (2019), „Jak długo będziemy musieli” (2020), „Poetki na czasy zarazy” (2021), „Żeby ten wiersz był pudełkiem zapałek. Obiektywizm w polskiej poezji” (2024) oraz „Antologii KONTENTU” (2021). Związana z nieregularnikiem Stoner Polski. Jej twórczość zyskała uznanie zarówno wśród czytelników, jak i krytyków. „Raport wojenny” uhonorowany został Nagrodą im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut poetycki oraz Wrocławską Nagrodą Poetycką „Silesius”. „Księżyc Grzybiarek”, który został wyróżniony przez kapitułę Festiwalu Literackiego Znaczenia jest również nominowany do XII Nagrody im. Wisławy Szymborskiej.

Aktorka teatralna i filmowa. Była związana z warszawskimi teatrami Ateneum 1994–2000) i Powszechnym (2000–2012), obecnie występuje w Teatrze Studio. Za rolę Marianny w „Opowieściach lasku wiedeńskiego” Ödönavon Horvátha w reżyserii Agnieszki Glińskiej otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza miesięcznika „Teatr” za sezon 1998/1999. Zagrała m.in. w „Garderobianym” Krzysztofa Zaleskiego (1997), „Kobiecie z morza” Roberta Wilsona (2005), wielokrotnie występowała w spektaklach Anny Augustynowicz oraz Agnieszki Glińskiej. Stworzyła przejmującą kreację Izabeli w „Miarce za miarkę” Augustynowicz (2007), za którą została nagrodzona na festiwalu KONTAKT i Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych. Zagrała w wielu filmach, m.in. w „Łagodnej” Mariusza Trelińskiego, „Historiach miłosnych” Jerzego Stuhra, Wojaczku Lecha Majewskiego oraz „Daleko od okna” Jana Jakuba Kolskiego. Wystąpiła również w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji oraz w licznych słuchowiskach radiowych, za które była kilkakrotnie nagradzana.

Z wykształcenia historyczka sztuki – na co dzień tworzy wiersze, książki artystyczne, tkaniny, obiekty i zdjęcia, prowadzi warsztaty i wędruje. Pracuje w Muzeum Narodowym w Krakowie. Jest autorką „Raportu wojennego” (2017), „dla moich dziewczyn” (2021) i tomu „Księżyc Grzybiarek” (2023), jej wiersze znalazły się m. in w antologiach: „Biji Rojava!” (2019), „Jak długo będziemy musieli” (2020), „Poetki na czasy zarazy” (2021), „Żeby ten wiersz był pudełkiem zapałek. Obiektywizm w polskiej poezji” (2024) oraz „Antologii KONTENTU” (2021). Związana z nieregularnikiem Stoner Polski. Jej twórczość zyskała uznanie zarówno wśród czytelników, jak i krytyków. „Raport wojenny” uhonorowany został Nagrodą im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut poetycki oraz Wrocławską Nagrodą Poetycką „Silesius”. „Księżyc Grzybiarek”, który został wyróżniony przez kapitułę Festiwalu Literackiego Znaczenia jest również nominowany do XII Nagrody im. Wisławy Szymborskiej.

Inicjatorka i koordynatorka wydarzeń literackich w Polsce i za granicą, od 2014 roku związana z Mazowieckim Instytutem Kultury w Warszawie. Kuratorka literacka Festiwalu sztuki kobiet PERSONA i Dyrektorka Programowa Horyniec-Zdrój Art Fetiwal na Roztoczu.